at kişnemesi yeşerir
çürür havlamalar
her tan vakti
çocukluğum uyanır
kopar halatı kahkahanın
gece yalınayak
bir yaprak düşer
diyen Kamil Remzi Cin, yalnız olan insanı tabiatın
kucağına itiyor. Tabiatın aynasında kendini gören
insan ya unutacaktır yalnızlığını ya da boyun eğecektir
onun büyüsüne.