Allah (c.c) hepimize bir ömür vermiş...
Yaşadık, yaşıyoruz, yaşayacağız...
Bu hayat yolundaki yolculuğumuzun şeklini, nefsimizle gönlümüzün/
vicdanımızın bitmeyen mücadelesi belirler...
Ya nefsimizin emrine girer, kendi dertlerimizi çözmek, kendi
menfaatlerimizi korumak için çırpınır dururuz;
Veya sevdiklerimizin, milletimizin, insanların dertleri de bizim
derdimiz olur, ömrümüzü bu dertlerin çözümü uğrunda harcarız.
Bu tercih sevdamız olur.
Nefsine yapışan insanlar için hayat kolaydır, her zaman sapacakları
daha rahat bir yol bulunur...
Sevdasını nefsine tercih edenler içinse, yürünen her adım çilelidir,
yürüdükleri yol dikenlidir ve sapacakları rahat bir yol yoktur.
Hayat onlara her zaman zordur...
Ne mutlu bizlere ki; sevdamız nefsimizi mağlup edebildi.
Derdimiz milletimizin/insanlığın derdi, sevinç ve huzurumuz
onların huzuru oldu...
Selâm olsun sevdası uğruna nefsini silenlere...
Selâm olsun adamca yaşayıp, adamca ölenlere...