Günlerden perşembeydi. 4 şubat 1999 akşamı, olağan gibi gözüken her şey, az sonra gerçekleşecek randevuyla, bambaşka bir boyuta taşınacaktı.
Amerikan gizli sevisi, CIA´nın Ankara temsilcisi, Yenimahalle´de bulunan, Türk gizli servisi MİT´in resmi konutundaki randevusuna tam saatinde geldi.
(...)
Uçak Türkiye´den Öcalan´ı almakla görevlendirilen ekiple birlikte havalandı. İlk rota Mısır üzerinden Uganda´ya göre çizilmişti. Uçakta yolculuğu belgeleyecek video çekimleri yapıldı.
(...)
Görevli: Abdullah Öcalan, memlekete hoşgeldin.
Öcalan: Sağol.
Görevli: Nasılsın, sağlık durumun nasıl?
Öcalan. İyi.
Görevli. Sen şimdi bizim misafirimizsin. Şimdi sana bir şeyler sormak istiyorum. Rahat ol. Kendini öyle sıkıntıya sokma.
Öcalan: Ben ülkemi severim. Annem de Türk´tü. Eğer bir hizmet gerekirse yaparız. Onun dışında bana bir şey sormayın.
(...)
İlk kararım tavır koyma yönündeydi. Yemeyecektim, içmeyecektim, konuşmayacaktım. Ama daha sonra bazı gerçeklerin gizli kalacağını düşündüm. Barış için yaşayacağım dedim.
(Arka Kapak´tan)