Beş yüzün üzerinde kısa öykü yazdım.
Zaman zaman öykülerin çok karamsar olduğu yönünde eleştiriler alırım. Doğrudur.
Çünkü bendeniz, hayat boyu, kahkaha atanlardan çok gözyaşı dökenlere yakın hissettim kendimi.
Bu yakınlığım kitap isimlerine de yansıdı. Gol olmasa da hareket güzeldide de, Sıra bana geldiğinde bilet bitmiştide de bir hayal kırıklığı var.
Sana gözyaşı vadediyorum da Gülenlerin ağlayanlara borcu var da aynı tercih.
Neden?
Şundan:
Kur'anı kerim (Tevbe Suresi 82. ayet): Az gülsünler, çok ağlasınlar!
Peygamber Efendimiz: Sizin bildiklerinizi hayvanlar bilselerdi, yemek için et bulamazdınız!
İmam- ı Azam: Ömrümde bir defa güldüm, ona da pişmanım.
Elli öykünün bulunduğu Kırık kalpler galerisinde de hüzün bol...
Neticede ucunda ölümün beklediği bir yolculuk çok da şamata edilecek bir seyahat değil!