İmparatorluk Stoasının istisnai filozofu Hierokles, Seneca, Epiktetos ve Marcus Aurelius'a nazaran pek de bilinmez. Epiktetos'un çağdaşı olan bu Stoacı hakkında günümüze ulaşan sınırlı sayıda kaynak, ne yaşamına ne de düşüncelerine tam anlamıyla vakıf olmamızı sağlar. Neredeyse yirminci yüzyıla değin yalnızca Yeni-Platoncu bir Hierokles'in adı geçer ve ancak 1901 yılında birkaç metnin Stoacı Hierokles'e ait olduğu ileri sürülür. 1906 yılında ise ona ait olduğu kanıtlanan Etiğin Unsurları, Hierokles adında bir Stoacının yaşayıp yaşamadığına dair tartışmaları sonlandırır. Özellikle Roma döneminde mantık ve fiziğe ilişkin erken dönem görüşleri göz ardı eden pratik Stoacıların aksine Hierokles, erken dönem teorileri gündelik olaylarla ve olgularla destekler. Böylelikle İmparatorluk döneminde, okulun kadim görüşlerini yineleyen bir filozofun bulunduğunu fark etmiş oluruz. Günümüze ulaşmış bütün metinleri içeren bu derleme, Hierokles'in özgün düşünceleriyle okuyucuyu buluşturmayı amaçlamaktadır.