Çalışma tüm insanlık tarihinde önemlidir ama kapitalist toplumda emek, çok farklı mekanizmalar
içinde, kendisine rağmen bir işleyişe tabi olmuş durumdadır. Bu işleyişin inşa edici gücü, işleyişin
bir bütün olarak tahayyül edilmesini zorlaştırmıştır. Sanayileşmenin temel bileşenleri makinelerin
ve inorganik enerjinin gelişimi ile işbölümü hızlanmıştır. Kapitalist toplumda yoğunlaşarak artan
işbölümü, bilinçli işi yani akıl ile el arasındaki bağlantıyı da koparmıştır.

Bu evcilleştirmeyi daha da
kolaylaştırıyor, emek-gücünün kendi elleriyle inşa ettiği dünyayı tahayyül etmesi daha da zorlaşıyor.
Yazarımız doğallaştırma ve evcilleştirmenin sonucu ortaya çıkan böyle gelmiş böyle gider ortak
algısının, Alavere dalavere, Kürt Mehmet nöbete! ile sonuçlandığını örneklerle gösteriyor.

Özellikle
din, millet farklılıklarını harekete geçiren güncel siyasal ortam çok iyi örneklerle ele alınıyor.
Sermayenin işleyişi içindeki tüm mekanizma bir de din-millet gibi söylemlerle daha bir paketlenerek
görünmez kılınıyor. Bu yüzden soruna emek açısından değil de kapitalizmin yarattığı tüm toplumsal
ilişkiler seti içinden yaklaşmak önem kazanıyor.