Güneş Anne, her sabah koca çantasıyla erkenden evden çıkar. Kimse bilmez ne yapar... Ne zaman, nereye gittiğini sorsalar Büyük şeyler yapmaya, der. Çiçek Kız bir türlü bilemez, o büyük şeyler ne? Ama ne zaman Ben de gelebilir miyim? dese, Altı yaşına geldiğinde, der anne.

Güneşli güzel bir gün. Çiçek Kız en mutlusu o gün yeryüzünün. Artık altı yaşında ve Yaşasın! O da büyük şeyler yapabilecek sonunda...

En büyük ve güzel şeylerin, en küçük ve değersiz görülen ayrıntılarda gizli olduğunu hatırlatan gönülden bir hikâye...