O iri göçebe kuşlar gelir aklıma: leylekler
Kocaman beyaz kanatlarıyla argın düşse de
Bezginliği gömen, güneşin ve suyun izine
Bahara yığılmış, taze sürgünler kadar

Üşüşmek için umuda, saatleri gözleyen
Fırtına felaket ve karakışlarından uzak
Saf göklerin ak yolcusu, huzura tutsak
Gözlerine konan, kardeş sıcaklıkların

Nazenin ve gevrecik bir kuştur barış da
Yaşayamaz basık ve ağır göğün altında
Düşmeden yeniden rahmine çiy tanesinin

Ne tatlı güzellik, hiçbir şey, ne de iyilik
Kini şah yapanlarsa yalnızca sesi çınlayan
Uzun tozlu yoldur barış nalları ısıran