İtalyan Edebiyatı´nın temel taşlarından Italo Calvino, bu romanının sonunda şöyle der: Anlattıklarım özünde gerçektir; ancak roman kahramanlarının tümü hayal ürünüdür. Özellikle onuncu bölümde gördüğünüz milletvekilini kimseyle özdeşleştirmeye çalışmayın. Benim yarattığım alegorik bir roman kişisidir o. Bu bölüm dışında yazdıklarımı tümüyle kendi gözlemlerime dayandırmaya çalıştım; olgulardan çok düşünceleri temel alan bir anlatımda bu sizce önemliyse açıklamak isterim. Ellili yılların İtalyası´nda, bir seçim gününde, Cottolengo Düşkünler Yurdu´ndaki seçim sandığında gözlemci olarak görevlendirilen komünist partisi üyesi Amerigo Ormea´nın gönülsüzce başladığı bu olağandışı gün ve o insanlar arasında geçirdiği saatler, onun yaşamını hiçbir kişisel deneyimin sunamayacağı sorulara, düşüncelere, gözlemlere açıyor. Gözlemci, ellili yılların İtalyası´ndan bir kesit verirken, Amerigo Ormea´nın kişiliğinde insanlık sorunlarını ve insan yapısını da irdeliyor.