Bizler bisiklete binmeyi öğrenmeden uçak olmayı öğrenmiştik. Zaten zengin ailelerin büyük çoğunluğu, çocuklarını askeri okullarda okutmuyordu.

Hepimiz ya köyden gelmiş, ya da orta gelirli aile çocuklarıydık. Gözlerimizde küçük yaşlarda verdiğimiz yaşam mücadelesinden kaynaklanan, enerji dolu dinamilkiğin pırıltısı, tertemiz duygularımız ve kalplerimiz vardı.

Uçaklarımızı sevginin ve dürüstlüğün cesarete dönüşmüş haliyle uçuruyorduk.