Bay Kartaloğlu´yla bin dokuz yüz doksan yılının başlarında, karada tanıştık. Gerçi kendisi, yaşça benden büyüktü, ama bana ortak bir geçmişi paylaşıyormuşuz gibi geldi. Bu duygu, onun yüzüne üstüste düşen görüntüler, kişiler, zamanlar nedeniyle miydi, bilmem, ne kadar uğraştımsa da benden ısrarla gizlediği ´sır´rı bir türlü keşfedemedim. Zaten, .......´in de dediği gibi: Sır´dan geçen yol, ölümsüzlüğe açılır. Tek bildiğim, anahtarın, romanın çekici oyunlarına ve zekice kurgulanmış diline kendini kaptıracak, onu sevecek okurların elinde bulunduğu.