Ey aşk... Sen hiçbir zaman sadece çiçeklerle donatılmış bir bahçe olmadın. Kırmızı güllere resmettiğin mutlulukların ardına birkaç diken de eklemeyi ihmal etmedin.Ama sorsan seni yaşayana, dikenine korkusuzca dokunup defalarca yüreğinden kanayana, Acısı bile güzel. derler... Acısına bile tebessüm kondurduğumuz ne farklı bir duygusundur sen... Ne çok kitaba, romana, şiire ilham olmuşsundur. Benim de kadrajıma misafir oluyorsun. Hemen her gün başka bir suretle... Bu benim için öyle değerli bir misafirlik ki! Ne kadrajım yetiyor seni anlatmaya ne de kalemimin gücü...

Gökyüzünde yazılan yeryüzünde yaşanır...